Liefdesverhale is wonderlik. Dit laat jou glo in tweede kanse, groot romantiese oomblikke en die magiese aantrekkingskrag van ‘n intense oogopslag oor ‘n kamer vol mense. Maar om ‘n goeie liefdesverhaal te skryf? Dit is ‘n heel ander uitdaging. Hier is vyf dinge wat ek oor die jare geleer het – lesse wat ek soms op die harde manier moes leer.
1. Jy kan nie ‘n hele liefdesverhaal laat draai om net intense oogkontak nie
Ja, dit werk in die regte oomblik – daardie eerste blik, daardie vonk. Daardie "hy kyk na my soos nog nooit iemand na my gekyk het nie" oomblik. Maar daar kom ‘n punt waar jou karakters óf moet praat óf iets moet doen, want ‘n boek vol kykery raak vinnig onrealisties. Ek moes al ‘n toneel herskryf omdat ek besef het die held en heldin het vir drie bladsye lank net vir mekaar gekyk. Sonder ‘n woord. Sonder ‘n aksie. Net intens. Dit is nie ‘n gesprek nie – dit is ‘n staar-kompetisie.
Les geleer: Oogkontak is kragtig, maar ‘n verhouding is gebou op woorde, dade, en ‘n bietjie gesonde humor.
2. “Enemies to lovers” beteken dat hulle mekaar regtig eers moet haat
Nie ‘n klein bietjie geïrriteerd wees omdat hy die laaste koffie gevat het nie. Nie net effens gegrief wees omdat sy te luidrugtig lag nie. Nee, as jy ‘n goeie vyand-tot-verliefdes wil hê, moet daardie twee mense ‘n rede hê om mekaar nie te kan verdra nie.
Maar hier is die vangplek: dit moet ‘n geloofwaardige konflik wees. Jy kan nie net ‘n klein misverstand of ‘n belaglike vete hê wat met een gesprek opgelos kan word nie. Lesers sien regdeur dit.
Het sy sy hond per ongeluk as ‘n kat uitgeskel? Het hy haar per ongeluk op ‘n openbare platform verneder? Is hulle op teenoorgestelde kante van ‘n familievete? Dít is konflik.
Les geleer: Eintlik hou ons almal van ‘n bietjie drama, solank dit reg hanteer word.
3. As jou held op die einde nie romanties genoeg is nie, sal lesers dit weet
Daar is iets besonders aan ‘n held wat uiteindelik sy hart oopmaak – veral as hy ‘n koppige, harde man was wat nie gedink het hy is in staat om lief te hê nie. Maar as daardie oomblik nie groot genoeg is nie? As hy net sê “Ek dink ek is lief vir jou” en ‘n drukkie gee? Ai. Lesers gaan jou nie vergewe nie.
Hy hoef nie lughawe toe te jaag en haar naam oor die interkom uitroep nie (hoewel, laat ons eerlik wees, dit bly ‘n klassieke toneel). Maar hy moet iets sê of doen wat wys hy is “all in”. Lesers wil weet dat hy vir haar gaan veg – nie net op die laaste bladsy nie, maar vir die res van sy lewe.
Les geleer: ‘n Goeie liefdesverhaal eindig nie net met ‘n “ek dink ek is lief vir jou” nie. Dit eindig met ‘n "ek kies jou, vir altyd" oomblik.
4. Romantiese spanning is alles – en dit vat tyd om dit reg te kry
Daar is ‘n rede hoekom ‘n liefde wat stadig opbou so gewild is. Ons wil wag vir daardie eerste soen, vir daardie eerste oomblik van besef. As jou hoofkarakters ná twee bladsye al mekaar se name fluister terwyl hulle mekaar honger aankyk, is die opbou klaar. Wat nou? Goeie spanning beteken minder is meer. Dit is die per ongeluk-aanrakinge, die blote gedagte van “hoekom voel ek so oor hierdie persoon?” en die frustrasie van twee mense wat nie wil erken dat hulle verlief is nie. Dit is die wrywing wat die vonke laat spat.
Les geleer: Skryf ‘n bietjie stadiger – en laat die leser ook bietjie swaarkry. Dit is die moeite werd.
5. Jy gaan jou heldin waarskynlik moet redigeer – baie
Ek het al meer as een keer ‘n heldin geskryf waaroor ek baie mal was – net om later te besef sy het geen werklike persoonlikheid nie.
Sy was net te vriendelik, net ‘n bietjie hardkoppig, net altyd reg … en dit was vervelig.
As ek vir ‘n oomblik vir haar regtig in die regte wêreld moes ontmoet, sou ek van haar gehou het? Sou ek dink sy is ‘n aangename mens? Of sou ek haar met haar perfekte haarstyl en foutlose keuses ‘n bietjie verdag vind?
Lesers wil ‘n menslike heldin hê – een wat ‘n fout kan maak, een wat soms sê wat sy nie moet sê nie, een wat ook ‘n innerlike stryd het.
Les geleer: As sy perfek is, is sy vervelig. Gee haar ‘n paar foutjies in haar perfekte beeld – en ‘n regte hart wat klop.
Ek leer steeds, met elke nuwe liefdesverhaal wat ek skryf. Want liefde is kompleks, snaaks, frustrerend en vreeslik opwindend – net soos die stories waarin dit vertel word.
Het jy al ‘n liefdesverhaal gelees waar die romantiese spanning jou amper mal gemaak het van afwagting? Of ‘n heldin wat jy eenvoudig nie kon verdra nie? Kom gesels saam in die kommentaar!
Comments